In Schotland werd De Angus koe gefokt door Hugh Watson. Een van zijn koeien kreeg 29 kalveren in 35 jaar, waardoor de meeste Angus koeien tegenwoordig afstammelingen zijn van deze ene koe. Rond 1873 werden de Angus koeien ook in Amerika gefokt.

Angus-runderen staan bekend om hun gemoedelijke karakter en hun vermogen te kunnen opgroeien op schrale gronden. Het ras staat dicht bij de natuur en gedijt goed in natuurgebieden waar een grote variëteit aan kruiden- en grassoorten te vinden is. Er zitten ook nog verschillen binnen het Angus soort. Zo zijn er de Black Angus, een zwart rund en ook de bekendste Angus soort en er is nog de Red Angus, de rode Angus soort dat minder bekend is in Nederland. Sinds 1885 is er een Angus stamboek. En sinds 1917 is dit stamboek opgesplitst in 2 stamboeken, 1 voor de Black Angus en een voor de Red Angus.

Het vlees van de Angus koe is zo bijzonder vanwege de kwaliteit. En het is dan ook overal terug te vinden, in restaurants op het menu ook bij de keurslager! Het Angus vlees is te herkennen aan de zogenoemde ‘marmering’. Wat betekent dat er dunnen lijntjes vet door het vlees lopen die het vlees extra mals maken en voor extra smaak zorgen. Het lijkt op het vlees van het Wagyu-rund maar dat is nog vetter.